Μερική έκλειψη ηλίου σήμερα. Σαν το Λούβρο της φύσης ν’ ανοίγει τις πόρτες των υπογείων του για να δείξει κάποια σπάνια έργα. Στην Ελλάδα, οι πόρτες αυτές θα ξανανοίξουν στις 21 Απριλίου του 2088.

Οι φωτογραφίες: χωρίς φίλτρο (βοήθησε η συννεφιά) και με φίλτρο.

Επειδή πήξαμε στα σοβαρά... Η μέγιστη σοφία του αλλάζειν τη λάμπα.


Κράτη

Πόσοι Καλιφορνέζοι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Χίλιοι. Έναν να την αλλάξει και οι υπόλοιποι για να μοιραστούν την εμπειρία.

Πόσοι κάτοικοι της Νέας Υόρκης χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τρεις. Ένας για να αλλάξει τη λάμπα, ένας για να είναι μάρτυρας και ένας για να σκοτώσει τον μάρτυρα.

Πόσοι Άγγλοι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τί εννοείς να αλλάξει; Είναι μια υπέροχη παλιά καμένη λάμπα. Την είχαμε για χρόνια και δούλευε **μια χαρά**!

Πόσοι Γερμανοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Ve are asking ze qvestions here!

Πόσοι Πολωνοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Μόνο ένας αλλά τον παλιό καιρό χρειαζόταν 6000 Ρώσοι σε περίπτωση που κατέβαινε σε απεργία.

Πόσοι Αγιατολάχ χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Εκατό. Ένας για να την αλλάξει και οι 99 για να κρατούν το σπίτι όμηρο.

Πόσοι στρατοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τουλάχιστον πέντε. Οι Γερμανοί για να αρχίσουν, οι Γάλλοι για να εγκαταλείψουν μετά από μια σύντομη προσπάθεια, οι Ιταλοί για να ξεκινήσουν, να χαθούν και μετά να προσπαθήσουν από άλλη μεριά, οι Αμερικανοί για να εμφανιστούν στο τέλος, να τελειώσουν τη δουλειά και να πάρουν όλη τη δόξα και οι Ελβετοί για να προσποιούνται ότι τίποτα ασυνήθιστο δε συμβαίνει....

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
Πόσοι πολιτικοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Δύο. Ένας για να την αλλάξει και ένας για την ξαναλλάξει.
Κανένας, όλοι βλέπουν το φως στο τέλος του τούνελ.

Πόσοι *νεκροί* πολιτικοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Όσοι το δυνατόν περισσότεροι.

Πόσοι αξιόπιστοι, επαρκείς, αποδοτικοί πολιτικοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Θα έχουμε 4 χρόνια σκοτάδι, έτσι;

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ
Πόσοι οικονομολόγοι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Κανένας. Αν η λάμπα χρειαζόταν αλλαγή, οι δυνάμεις της αγοράς θα το έκαναν να συμβεί ήδη.

Πόσοι κομουνιστές χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Δύο. Ένας για να την αλλάξει και ένας για να μοιράζει φυλλάδια.
Ένας, αλλά του παίρνει γύρω στα 30 χρόνια μέχρι να καταλάβει ότι η παλιά κάηκε.

Πόσοι προγραμματιστές υπολογιστών χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Ένας, αλλά έτσι και την αλλάξει μάλλον θα καταρρεύσει όλο το κτήριο.

Πόσοι προγραμματιστές της MICROSOFT χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Κανένας. Θα σας πείσουν πως «Καμένη Λάμπα» είναι το νέο plug-in.

Πόσοι βιβλιοθηκάριοι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Δεν ξέρω αλλά μπορώ να το κοιτάξω.

Πόσοι ψυχολόγοι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Μόνο ένας, αλλά η λάμπα πρέπει πραγματικά να ΘΕΛΕΙ ν’ αλλαχθεί.

Πόσες εκπαιδεύτριες aerobic χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Πέντε. Τέσσερις για να το κάνουν συγχρονισμένα και μια για να λέει «Και στ’ αριστερά, και στ’ αριστερά, και στ’ αριστερά, και βγάλτε την, και αφήστε την κάτω, και πάρτε την, και βάλτε τη μέσα, και στα δεξιά, και στα δεξιά, και στα δεξιά...»

Πόσοι δικηγόροι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Πόσους αντέχεις να πληρώσεις;

Πόσοι ζογκλέρ χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Ένας, αλλά χρειάζονται τουλάχιστον τρεις λάμπες.

Πόσοι μάγοι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Εξαρτάται. Σε τι θέλεις να την αλλάξεις;

Πόσοι καλλιτέχνες τσίρκου χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τέσσερις. Ένας για να την αλλάξει και τρεις για να τραγουδήσουν Τα-Ντα!

Πόσοι τραγουδιστές καντάδων χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Δύο. Ένας για να την αλλάξει και ένας για να μας πει πόσο τρυφερό φως έδινε η παλιά λάμπα.

ΔΙΑΦΟΡΑ
Πόσοι συμμετέχοντες σε ερωτικά όργια χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Όσο το δυνατόν περισσότεροι, αλλά **μη ρωτάς** τι θα κάνουν με την παλιά λάμπα.

Πόσοι πεσιμιστές χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Κανένας. Γιατί να κάνεις τον κόπο; Και η καινούρια θα καεί, έτσι κι αλλιώς.

Πόσοι διδάσκαλοι του Ζεν χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Δύο: ένας για να την αλλάξει και ένας για να μην την αλλάξει.
Ένας για να την αλλάξει και ένας για να μην την αλλάξει είναι ψευδές Ζεν. Το πραγματικό Ζεν είναι τέσσερα. Ένας για να αλλάξει τη λάμπα.

Πόσοι **πραγματικοί άντρες** χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Κανένας. Οι πραγματικοί άντρες δε φοβούνται το σκοτάδι.

Πόσες ξανθιές χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τι είναι λάμπα;
Μια. Κρατάει τη λάμπα και περιμένει να αρχίσει να περιστρέφεται ο κόσμος γύρω της.
Δύο. Μια για να κρατάει την Pepsi διαίτης και μια για να φωνάξει «μπαμπά!»

Πόσοι Χριστιανοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τρεις, αλλά στην πραγματικότητα είναι μόνο ένας.

Πόσοι φοιτητές χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Πέντε: Ένας για να κρατάει τη λάμπα και οι τέσσερις για να πίνουν μπύρες μέχρι να αρχίσει να γυρνάει το δωμάτιο.

Λίγο παρακάτω, υπάρχει ένα κείμενο για την άσχημη πλευρά της Θεσσαλονίκης – την πολιτική. Αλλά υπάρχει και η όμορφη πλευρά της. Αυτή που αποκαλύπτεται ακόμα σε όσους την αγαπάνε.

Θεσσαλονίκη Ερώτων Πόλη

Είχα μεγαλώσει μαζί του, το θεωρούσα αυτονόητο και το έβλεπα μπροστά μου. Το μύριζα στον αέρα. Κάποια στιγμή χρειάστηκε να το εξηγήσω. Και αντιλήφθηκα ότι χρειαζόταν να το εξηγήσω και στον εαυτό μου. Τι στην ευχή μπορεί να κάνει μια πόλη «ερωτική» - και τί κάνει ερωτική ειδικά τη Θεσσαλονίκη;

Θυμήθηκα ένα κείμενο του Ιωάννου. «Δεν ξέρω πια τι γίνεται με την ομίχλη...» Ο συγγραφέας προχωρούσε κρυμμένος στο σήμα-κατατεθέν της πόλης, μέσα στον αέρα που ανάπνεε, σαν καθ’ όλα νόμιμος ηδονοβλεψίας και ξάφνου: νάσου μέσα από το πέπλο μια ανθρώπινη μορφή. Ναι, ο έρωτας έχει το στοιχείο της έκπληξης – κεραυνοβόλος – έχει την ανάγκη να μείνει κρυφός – και η Θεσσαλονίκη γίνεται ώρες-ώρες ολόκληρη μια τέτοια γωνιά – έχει τη διάθεση της αναμονής, του παιχνιδιού. Και έχει τον αέρα του μυστηρίου.

Αλλά τότε γιατί οι βόρειες πόλεις της Ευρώπης δεν έχουν αυτή τη φήμη; Γιατί η τεχνολογία και η βιομηχανία τους επικρατούν της ομίχλης και τη νικούν στις εντυπώσεις. Οι καμινάδες τους τις διαπερνούν χαρίζοντας ένα σκηνικό άλλου τύπου και ομορφιάς. Η Θεσσαλονίκη έχει το δικαίωμα (ή καλύτερα, την επιθυμία) να κερδηθεί από την ομίχλη, γιατί την χαρακτηρίζει ακόμα ένας ανατολίτικος αισθησιασμός. Φοράει το πέπλο της σαν μοντέρνα, σύγχρονη, βιομηχανοποιημένη – αλλά παρόλα αυτά – οδαλίσκη. Και είναι πιο σέξι με το πέπλο παρά χωρίς αυτό. Η Θεσσαλονίκη κρατάει τον αισθησιασμό της Ανατολής χωρίς να προσπαθεί.

Ομίχλη και ανατολίτικος αισθησιασμός λοιπόν... Να υπάρχουν κι άλλα;

Οι γωνιές της. Πάντα διαθέσιμες, πάντα ζωντανές.

Η υγρασία της. Ίσως το πιο ερωτικό – ανθρώπινο – χαρακτηριστικό. Της προσδίδει μια θηλυκή, σχεδόν μεταφυσική υπόσταση.

Ένα ανεπαίσθητο deja vue καθώς η γλώσσα γλιστρά από ιταλικά σε τουρκικά, γαλλικά και εβραϊκά τοπωνύμια: Βίλα Μπιάνκα, Χαμάμ, Ντεπώ, Μοδιάνο. Ο έρωτας χαίρεται την ποικιλία. Και οι αναμνήσεις είναι μιας πόλης που κανείς δεν έζησε.

Η θάλασσα. Πάντα θεά του μυστηρίου.

Ο κόσμος της. Αποτελεί σλόγκαν ότι στη Θεσσαλονίκη πάντα βλέπεις τους γνωστούς σου, όπου κι αν πας. Παράξενο – σχεδόν μεταφυσικό για μια πόλη του ενός και εκατομμυρίου. Όμως αλήθεια. Οι Θεσσαλονικείς περιγράφουν την πόλη τους στους άλλους σαν ένα μεγάλο τραπέζι. Μεταξύ τους, ο αισθησιασμός δένεται με το χιούμορ και την περιγράφουν σαν ένα μεγάλο κρεβάτι. Και στα δυο έχουν δίκιο. Γεύσεις και έρωτας. Οι δυο πιο δυνατές πλευρές της πόλης.

Σάββατο - Καθαρά Δευτέρα 2006