Χθες στην παραλία της Θεσσαλονίκης...
....μια αγαπημένη μου στιγμή: από τη δουλειά με τα πόδια και τη μηχανή έτοιμη. Ένα καραβάκι ξεκινάει από τον Όμιλο και αρχίζω τις λήψεις. Λίγο παρακάτω, σε μια παιδική χαρά, οι εικόνες ενώνονται αναπάντεχα:
Τρεις γενιές σε μια φωτογραφία.
18 σχόλια:
Και το χιλιοειπωμένο,μα πάντα επίκαιρο,
μια φωτογραφία, όχι χίλιες,μα χιλιάδες λέξεις!
Το θαύμα της ζωής,που αν και σκορπισμένο στις τέσσερις γωνιές των ανέμων και της θάλασσας,δεν βρίσκεται αλλού,μόνο κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες των ανθρώπων...
Ευχαριστώ Γιάννη,για το ''ταξίδι'' και για την διόρθωση.
(Εγώ,επειδή προφανώς πάω πακέτο με τον πλανητάρχη στη νοητική υστέρηση,δεν ξέρω πώς να προσθέσω links.Θα ήσουν από τους πρώτους πάντως.)
@Yannis_H
Πολύ όμορφη φωτογραφία. Και το σκεπτικό της επίσης.
@apoysia
Ρωτώντας πας στην πόλη. Μη νομίζεις, κι εμένα μου δείξανε. Αν έχεις κάποιο e-mail είναι εύκολο να σου γράψω τον τρόπο. Ή κάποιος από μας, τέλος πάντων, με κάποιο τρόπο. Α, ρώτα τον oh doctor, my doctor (βλ. Φιντείας).
Όσο για τη νοητική υστέρηση, νομίζω ότι υστερείς και συ και μεις σε σχέση με τον πλανητάρχη. Όπως είπε και ο οικοδεσπότης, μας λείπει να...ένας στρατός. Οπότε, μη νιώθεις άσχημα!
:-DDDDD. Φιλιά, apoysia.
Γεια σου, Γιάννηschsch
Γειά σου Γιάννη
Aν μου επιτρέπεις το συσχετισμό, κάποτε είχα δει και τρεις γενιές σε δυό μάτια: στην τελευταία φιλμαρισμένη συνέντευξη του Mπουνιουέλ, λίγο πριν πεθάνει, έβλεπες έναν συμπαθέστατο γέρο, πιο πίσω ξεχώριζες ακόμα τον κάποτε γοητευτικό άντρα, και βαθειά μέσα στα μάτια του έκαιγε ακόμα η σπίθα ενός σκανταλιάρικου παιδιού...
apousia: Ξέρεις, δεν θα έβλεπα αυτούς τους τρεις ανθρώπους συνδυασμένους αν δεν κοιτούσα μέσα από την μηχανή. Ένας από τους λόγους που μου αρέσει η φωτογραφία (συνέβη κι άλλες φορές).
artanis, thanks! Και θα συμφωνήσω μαζί σου σ’ αυτό που λες για τα links στην apousia. Βέβαια, είναι και ψιλοβαρετό, κάθισα και τα έκανα κάποια φορά που δεν είχα κάτι να κάνω. Οπότε, μην ανησυχείς apousia, δες το σαν ποικιλία όπως παντού: κάποιοι έχουν links, κάποιοι δεν έχουν. Άλλα είναι αυτά που τους κάνουν ωραίους!!!
Π... Γεια σου και σένα. Και φυσικά πολύ ενδιαφέρων ο συσχετισμός σου. Υποθέτω, θα μπορούσε να ‘παίξει’ και από την ανάποδη: π.χ., ένα νέο βουλευτή. Βλέπεις το παιδί που σώπασε νωρίς, τον νέο άντρα και τον γέρο στα μάτια του
ΥΓ. Είχα στο νου μου τον Βαρβιτσιώτη-junior :)
Φοβόμουν ότι ήταν λίγο ξεκάρφωτο το σχόλιό μου, αλλά και μόνο το ότι έγινε αφορμή για την εκπληκτική απάντησή σου μου διέλυσε κάθε ανησυχία!
(Kαι ο Mητσοτάκης-junior παίζει, νομίζω)
Please welcome a new blog in the town
www.nonprivatelife.blogspot.com
Thank you
Εύγε, νέε μου! Προσλαμβάνεσαι ως φωτογράφος στον ΟΛΠ, με αποκλειστικό αντικείμενο να μου βγάζεις καλλιτεχνικές φωτογραφίες!
:ppppp
Κυριε Γιάννη, έχετε χιούμορ. Μ΄αρέσουν και τα αντι-σχόλιά σας!
Χρόνια πολλά και με υγεία, υγεία, υγεία σε σας και στα αγαπημένα σας πρόσωπα!
Με αγάπη
Παράγραφος
Γιάννη,
πέρασα απλά να σου αφήσω τις ευχές μου.
Να είσαι γερός κι ευτυχισμένος!
Πάντα!
Φίλοι, όπως μάλλον καταλάβατε έλειπα για τις ημέρες του Πάσχα.
Πρώτη μέρα πίσω, σας εύχομαι χρόνια πολλά, να έχετε περάσει ευχάριστα όσό κι εγώ και... να προετοιμαζόμαστε αναλόγως για την άλλη βδομάδα. Ο θεός του γλεντιού μερίμνησε και έδωσε στην Πρωτομαγιά τη στρατηγική θέση της Δευτέρας!!!
Δεύτερο τριήμερο here we come!
Γιάννη,ήρθα εδώ για να σου γράψω πόσο σωστό και εύστοχο είναι το σχόλιο που άφησες στην Παράγραφο.
Όμως,Γιάννη,σκέφτηκες μήπως είναι πολύ πιο εύκολο η ζωή να συνεχιστεί,όταν ΥΠΑΡΧΕΙ ένα αγοράκι 5 ετών,το οποίο αποτελεί πέρα από κίνητρο,και ΑΠΟΛΥΤΟ χρέος μας να συνεχίσουμε?
Μήπως αν αυτό το αγοράκι και ο σύζυγος-σύνντροφος δεν υπήρχαν,η ζωή θα συνεχιζόταν πολύ πιο δύσκολα?
Με προβληματισμό και καθόλου δογματισμό,γράφονται τούτες οι γραμμές,πίστεψέ με.
Ό,τι καλύτερο για την καινούργια ζωούλα που θα έρθει,από την καρδιά μου!
Ωραίο στυλάκι αυτή η φωτογραφία. Πρόσεχε μην το αλ - λάξεις, γιατί κινδυνεύεις να σε συλλήψουν κι εσένα...
jjp, συλλήφθηκα μια φορά, πριν 40 χρόνια – αλλά μέσα σε όλη τη συζήτηση περί αναγέννησης, μου άρεσε η ιδέα.
Απουσία μου, άφησα συγκεντρωτική απάντηση στην Παράγραφος, να μη ‘διασπαζόμαστε’. Να είσαι καλά και ας συνεχίσουμε εκεί την κουβέντα…
Κύριε Γιάννη,
πέρασα για μια καλησπερα!
Με αγάπη
Παράγραφος
Καλά, αραχνιάσαμε εδώ μέσα... Δεν έρχεσαι να ρίξεις κανα σκούπισμα?
Φίλοι, καλημέρα. Σόρυ για την παρατεταμένη σιωπή, αλλά οι δουλειές τρέχουν. Τελευταίος ελεύθερος χρόνος ήταν την Πρωτομαγιά, όπου παραδόξως, βοήθησε πολύ ο καιρός. Πήγα στο Δέλτα του Αξιού και του Γαλλικού. Η συννεφιά και η βροχή που έκανε τα νεύρα όλων να σπάσουν, έκανε το τοπίο του Δέλτα πολύ πιο επιβλητικό. Spooky! Υπέροχη φύση στον Αξιό, απέραντα μπάζα στο Γαλλικό, και έλεγα να βάλω κάποια φωτογραφία από εκεί. Αλλά σήμερα είδα κάτι άλλο… Το σκάναρα και η συνέχεια επί της οθόνης αλλά στο επόμενο θέμα.
Δημοσίευση σχολίου