Η υπόθεση Ζαχόπουλου και 34χρονης ξεφτιλίζει εμάς!

Πριν χρόνια είχα μια ενδιαφέρουσα διάλεξη στο πανεπιστήμιο. Θέμα της η ιστορία Κλίντον-Λιουίνσκι και γενικότερα, η κατάχρηση εξουσίας. Η καθηγήτρια είχε μια ακραία άποψη με την οποία όμως συμφωνούσαν πολλοί στις ΗΠΑ: εφόσον υπάρχει διαφορά εξουσίας και ισχύος σε δύο άτομα, η σύναψη σχέσεων μεταξύ τους αποτελεί αυτόματα περίπτωση κατάχρησης εξουσίας.

Ας πούμε η σχέση καθηγητή-φοιτητή, οποιαδήποτε σχέση υφισταμένου-προϊσταμένου: πρέπει ν’ απαγορεύεται. Αν αυτή η άποψη γίνει νόμος θα επισείει βαρύτατες ποινές: η κατάχρηση εξουσίας δεν είναι μικρό πράγμα.

Είναι η άσχημη, βαριά κι απόλυτη μεριά της πολιτικής ορθότητας. Πάνε να βάλουν απόλυτους κανόνες σε όλα, να είναι πάντα σωστοί, με αποτέλεσμα να παραλύει ο άνθρωπος. Δηλαδή είναι αδύνατο ένας βοηθός καθηγητή στο πανεπιστήμιο να πει σε μια φοιτήτρια «κοίταξε να δεις, μ' αρέσεις. Θα ήθελες να βγούμε; Και φυσικά, οποιαδήποτε εξέλιξη δεν θα έχει αντίκτυπο στις σπουδές σου, είτε θετικό είτε αρνητικό.» Όχι, και μόνο η πρόταση θα επίσειε μηνύσεις - πρόκειται αυτόματα για κατάχρηση εξουσίας.

Ευτυχώς στο μάθημα η καθηγήτρια (εξ Αμερικής) γελοιοποιήθηκε. Μιλούσε σε σκανδιναβικό και δυτικοευρωπαϊκό κοινό, σεξουαλικά απελευθερωμένο, χωρίς απόλυτα κολλήματα.

Κάθομαι και σκέφτομαι πόσο αναφέρθηκε η διαφορά εξουσίας και ισχύος στην περίπτωση Ζαχόπουλου και της συμβασιούχου ερωμένης του. Δεν μιλώ φυσικά από την άποψη της αμερικανίδας καθηγήτριας - αλλά ο ΓΓ του Υπουργείου, δεν μοιάζει πολύ ο τύπος που θα ξεκαθάριζε με πολιτική ορθότητα τα καθαρά ερωτικά όρια μιας σχέσης του. Πόσο δώσαμε σημασία στη διαφορά εξουσίας - πόσο εκπαιδευμένοι, πόσο πολιτικά ευαίσθητοι είμαστε για να τη λάβουμε υπόψη μας;

Προσωπικά, η όλη υπόθεση μου θυμίζει μάλλον την ιστορία με το Δήμαρχο Αλμυρού Σπύρο Ράππο (αν θυμάστε, παρουσιάστηκε από τον Τριανταφυλλόπουλο σε βίντεο κρυφής κάμερας, να ζητάει από μια γυναίκα να κάνουν έρωτα για να της δώσει δουλειά). Δεν επικροτώ καθόλου τις κρυφές κάμερες, ούτε λέω ότι υπήρχε εκβιασμός εκ μέρους του Ζαχόπουλου. Λέω ότι σίγουρα δεν πίστεψε πως η γυναίκα ερχόταν μαζί του για τα ωραία του τα μάτια.

Και αν θέλετε, η γύρα της γυναίκας σε ΜΜΕ με μια τσόντα στο χέρι και την ίδια πρωταγωνήστρια δείχνει πολύ άχτι, πολύ σιχτίρι και αγανάκτηση.

Δεν λέω πάλι ότι έτσι συνέβησαν τα πράγματα – λέω πως εάν τα παραπάνω δεν είναι άσχετες και εξωπραγματικές πιθανότητες, έχει σημασία πως δεν αναφέρθηκαν καθόλου. Τα κανάλια μας παίρνουν μια πιθανότητα και χτίζουν πάνω της σειρές δελτία – στην περίπτωσή μας, επέλεξαν τις εκδοχές που αναπαρήγαγαν στερεότυπα, μιλούσαν στις πιο συντηρητικές ενδόμυχες πεποιθήσεις μας, ξευτίλιζαν πανελλαδικά και ολοκληρωτικά την 34χρονη. Διαβάζω στο διαδίκτυο: το ξέκωλο, η πουτανίτσα, το μ..ι της σέρνει το κράτος. Το ΕΣΡ, η Αρχή Προσωπικών Δεδομένων, οποιαδήποτε αρχή δικαστική ή ανεξάρτητη, σφυρίζουν αδιάφορα εδώ και καιρό. Ας μην έχουμε καμιά ψευδαίσθηση ότι λειτουργούν.

Αλλά τα πράγματα γίνοτναι χειρότερα, καθώς οι περισσότεροι ηθικολόγοι συγκρίνουν την 34χρονη με όσες δεν πηδήχτηκαν για μια θέση. Προσωπικά, τη συγκρίνω με όσες και όσους έβαλαν μέσο για τη δουλειά, αποκλείοντας άλλους. Και σκέφτομαι ότι από την ηρεμία των προσωπικών τους σχέσεων και γνωριμιών, διαμορφώνουν μια κατάσταση τέλειας αναξιοκρατίας και «καπελώματος» των θέσεων, θεωρώντας τον εαυτό τους ηθικό, άμεμπτο και γελάνε με αυτήν που πηδήχτηκε. Παραβλέποντας ότι ακριβώς εξαιτίας των κυριλέ γνωριμιών τους δεν αφήνουν οι ίδιοι πολλές εναλλακτικές για όποιον θέλει να τους ανταγωνιστεί. Και να, κάποια φτάνει στο σημείο να πουλήσει τον εαυτό της.

Αυτό πρέπει να μας προσβάλει σαν κοινωνία - εμένα με προσβάλει βαθύτατα. Θεωρώ έσχατη εξαθλίωση να ξαπλώνει κάποια μ' ένα χοντρό πενηντάρη για μια θέση στο Δημόσιο - πίσω από την πράξη της, ακόμα και αν το έκανε με ψυχρό επαγγελματισμό (που υπονοείται συνέχεια αλλά δεν το ξέρουμε!) βρισκόμαστε όλοι μας. Ενθαρρύνουμε και παγιώνουμε καταστάσεις αναξιοκρατίας, φιλοτομαρισμού και πλήρους αδιαφάνειας. Και ναι: κάπου ίσως προκύψουν και τέτοιες ακραίες περιπτώσεις.

Και φτάνω στο θέμα που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση αρχικά: ότι ένας από τους σκοπούς του υποτιθέμενου εκβιασμού ήταν η μονιμοποίηση στην εργασία. Και κυρίως ότι αυτό δεν φάνηκε παράξενο σε κανένα. Εάν η υποτιθέμενη εκβιάστρια ζητούσε μόνο χρήματα, θα το καταλάβαινα χωρίς πρόβλημα. Εάν ζητούσε να μη γκρεμιστεί το σπίτι που μεγάλωσε (πες ότι είχε αρχαία από κάτω) πάλι θα το καταλάβαινα άνετα. Αλλά μόνο να διοριστεί; Για τη μονιμότητα; Κανείς δεν βγήκε να πει για το κατάντημα της ελληνικής κοινωνίας, όπου ο διορισμός αποτελεί τόσο απόλυτα αποδεκτή αξία, που δεν φαίνεται παράξενο ακόμα και να εκβιάζεις για να τον πετύχεις!

Εν κατακλείδει: η υπόθεση Ζαχόπουλου και της 34χρονης έδειξαν κατάφορα την κατρακύλα μας. Σεξισμός, ανελευθερία, τηλεοπτικός καννιβαλισμός, η απόλυτη αξία του διορισμού, όλα παρέλασαν από τις οθόνες μας. Και παρεμπιπτόντως, οι μισοί από τους παρουσιαστές τηλεοπτικών ειδήσεων σήμερα είναι γυναίκες. Με την παρουσία τους επιβεβαιώνουν τα ίδια τα στερεότυπα που τις αφορούν.

____________________________

Ενημέρωση Κυριακή 13.1.08: Μετά τη δημοσίευση των ροζ φωτογραφιών στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Στις φωτογραφίες αυτές υποτίθεται (σύμφωνα με το κατηγορητήριο) ότι απεικονίζονται ένας εκβιαστής και ένας εκβιαζόμενος. Διερωτώμαι, ο εκβιαζόμενος δεν πρέπει να προστατευτεί; Με ποια λογική βγάζεις στο πανελλήνιο μια εικόνα για την οποία (σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της κυβέρνησης) ο άνθρωπος έπεσε από τον τέταρτο όροφο για να μη δημοσιευτεί; Δεν υπάρχει κανένας νόμος να προστατέψει το θύμα ενός εκβιασμού;

Επίσης, αναφέρω επιγραμματικά μια σειρά από σημαντικά ζητήματα:

(α) Κάθε κατηγορούμενος είναι αθώος μέχρι να αποδειχτεί ότι είναι ένοχος. Στο σημείο που βρισκόμαστε, η 34χρονη είναι κατά τεκμήριο αθώα. Γιατί τη βλέπουμε γυμνή, δεν υπάρχει κανένας νόμος για την προστασία της δικής της προσωπικότητας;

(β) Εάν ισχύει ότι ο Θέμος Αναστασιάδης ήταν αυτός που έδωσε το DVD στο Μαξίμου: γιατί το έδωσε τότε ζητώντας και να μείνει και κρυφή η ταυτότητά του και το δημοσιεύει τώρα από την εφημερίδα του; Και τα δυο μαζί δεν γίνονται. Για να μην αναφέρω ότι ενώ είχε πρόβλημα να αποκαλυφθεί ότι αυτός έδωσε το DVD, δεν έχει κανένα πρόβλημα να δείχνει κάποια γυμνή να κάνει στοματικό σεξ από την εφημερίδα του. Πόσο ρατσιστικό φαίνεται το δημοσιογραφικό απόρρητο όταν το επικαλούνται για να προστατευτούν ρεμάλια που ξευτιλίζουν δημόσια όποιον γουστάρουν! Μόνο για την προστασία κάποιων ισχύουν οι νόμοι λοιπόν;

(γ) Πρόκειται για υλικό που είτε αναζητά η αστυνομία, είτε το έχει κι αποτελεί υλικό προανάκρισης - δηλαδή απόρρητο. Που τελειώνει η δημοσιογραφική επιτυχία και πότε αρχίζει η αθέμιτη και παράνομη δημοσίευση απόρρητου υλικού;

(δ) Βλέπουμε δύο ανθρώπους να κάνουν έρωτα ενώ δεν είναι παντρεμένοι. Είναι αυτό παράνομο; Γιατί μόνο εάν κάτι είναι παράνομο (και μάλιστα καραμπινάτα, να αφορά θέμα ζωτικής σημασίας) επιτρέπεται η δημοσίευση σκηνών που παραβιάζουν το προσωπικά δεδομένα. Εδώ δεν υπάρχει καν δικαστική απόφαση! Ενδείξεις, ναι, υπάρχουν: η μια είναι προφυλακισμένη για εκβιασμό και αναμένεται να τελειώσει η προανάκριση. Προς τι η δημοσίευση λοιπόν των συγκεκριμένων εικόνων; Και δημοσιογραφικά να το πάρεις, εάν το υλικό του DVD ήταν ροζ, τέτοιες σκηνές θα περιείχε - πρέπει να τις δούμε κιόλας ; Προσφέρει κάτι στην ενημέρωσή μας εάν το στοματικό σεξ έγινε σε καναπέ και όχι σε κρεβάτι;

Εν ολίγοις, υπάρχει κανένας νόμος να μας προστατεύσει από τα ΜΜΕ; Καμιά αρχή, δικαστική, ανεξάρτητη, κάτι να ενεργοποιηθεί και να νιώσουμε ότι υπάρχει και κάποιο όριο στην ασυδοσία!