Περί πίπας (φωτογραφικό) δοκίμιο

Ένα παρόμοιο κάδρο βρίσκεται πάνω από το κρεβάτι μου. Η συλλογή από την αρχή μου θύμισε τον Rene Magritte και το έργο του Η Προδοσία των Εικόνων. Κάτω από μια πίπα, η φράση ‘αυτό δεν είναι μια πίπα’.

Ο Magritte ήθελε να δείξει ότι ένα ζωγραφισμένο αντικείμενο δεν είναι αντικείμενο, δεν μπορείς π.χ. να γεμίσεις με καπνό τη ζωγραφιά. Ακόμα πιο παράλογο θα ήταν να αποκαλέσεις ‘ιστορία’ μια σειρά από φωτογραφίες με …πίπες. Γι αυτό και ο τίτλος ‘Μια ιστορία’ (αρχικά στα γαλλικά). Η επιβεβαίωση του απίθανου.

Ήταν το τέλος της αναλογικής εποχής της εικόνας χωρίς να έχει αρχίσει η ψηφιακή (δεν υπήρχαν ψηφιακές μηχανές). Πειραματισμοί με τον σκάνερ, η πίπα και μια φωτογραφία από περιοδικό.

Πριν πέντε χρόνια μου έγινε πρόταση να συμμετέχω στην κριτική επιτροπή ενός φεστιβάλ ανεξάρτητων παραγωγών βίντεο. Προτίμησα το λιγότερο γελοίο να συμμετέχω σαν διαγωνιζόμενος. Στην κατηγορία 'πειραματικό βίντεο'.

Την ημέρα της προβολής, με βαριά γρίπη σχεδόν σύρθηκα στην αίθουσα. Κρυφοκοίταζα την αντίδραση της άγνωστης κοπέλας που έτυχε να καθίσω δίπλα της και άκουγα μέσα στο σκοτάδι. Το βίντεο από το YouTube:

Το απόρρητο του πόνου και η αξιοπρέπεια

Ακούω εδώ κι εκεί για τον θάνατο του ηθοποιού Ν. Σεργιανόπουλου. Δεν ήξερα το όνομά του (δεν παρακολουθώ σήριαλ), αλλά τον θυμάμαι από ζάπινγκ στην τηλεόραση. Είχε πράγματι συμπαθητική κι εντυπωσιακή παρουσία, δεν περνούσε απαρατήρητος.

Ο θάνατος κι ιδίως μια δολοφονία είναι σοκαριστικό θέμα - πόσο μάλλον όταν έχει όλα τα φόντα για να γίνει τηλεοπτικό παραμύθι. Πέρα από τον (γνωστό πλέον) κανιβαλισμό των media, αυτό που με ενοχλεί περισσότερο, είναι η κοινή γνώση ότι η αλήθεια κρατείται κρυφή από τη μητέρα του. Το βλέπω σαν βάναυση παραβίαση προσωπικών δεδομένων - για τη μητέρα. Όχι μόνο δεν γνωρίζει, αλλά όλοι ξέρουν ότι δεν γνωρίζει.

Μου έρχεται στο μυαλό η συνήθεια που υπάρχει από παλιά στην Ελλάδα, να κρύβουμε από κάποιον που είναι σοβαρά άρρωστος την αλήθεια. Όλοι έχουμε ακούσει ή ζήσει καταστάσεις όπου γύρω από ένα κρεβάτι παίζεται θέατρο και ο μόνος που έχει άγνοια είναι ο πιο άμεσα εμπλεκόμενος. Το θεωρούμε σκόπιμο και θεμιτό για την προστασία του - την οποία βάζουμε, αυτοδίκαια, πάνω από την αξιοπρέπειά του. Ένα παρόμοιο θέατρο μου φαίνεται πως στήθηκε πανελλαδικά - γύρω από τη μητέρα του ηθοποιού.

Ακόμα και εάν χρειάζεται να προστατευτεί, η ανακοίνωση δεν γίνεται σε πανελλήνιο δίκτυο. Ούτε επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Είναι εξευτελιστική τέτοια πανελλήνια συνωμοσία για την προστασία της. Δεν καταλαβαίνει ο μέσος τηλεθεατής πόσο απίστευτο είναι να γνωρίζει παραπάνω για κάποιον που δεν ξέρει προσωπικά από την ίδια τη μάνα του - και από πάνω, να ξέρει πως θα φερόταν "αν ήταν εκεί" για να ...την προστατεύσει;

Μια βραδιά Meridiana

Ήταν βράδυ, σε μια φοιτητική εστία κάπου στη Σκανδιναβία. Δύο κολλητοί από μεσογειακά κράτη (δωμάτια 351 και 357) έπρεπε να παραδώσουν μια εργασία σε δυο μέρες. Θέμα της, η ελεγξιμότητα του Τύπου στα κράτη της Βαλτικής - να τρως τα νύχια σου από αγωνία! Μάλιστα, ο ένας θα ήταν ο ‘αντίπαλος’ του άλλου (θα έκανε κριτική στην εργασία του) και το αντίθετο.

Γύρω στις έντεκα χτύπησε το κουδούνι αρ. 351. “Malaka, I lack motivation!” σύμφωνα με τον κώδικα ολόκληρης της παρέας, που μπορεί να ήταν από δέκα κράτη αλλά το Malaka χρησιμοποιούταν με ελληνικότατο τρόπο.

Βάλαμε το μαγνητόφωνο να γράφει - στην κασέτα (ακόμα την έχω) δεν μπορεί κανείς να φανταστεί πιο μεθυσμένους ανθρώπους, αν και δεν υπήρχε σταγόνα αλκοόλ. Τα ξημερώματα βάλαμε μπροστά τη σύνθεση ενός κομματιού. Εγώ κιθάρα και ο Nuno μπόνγκο (δηλ. μια οβίδα-κειμήλιο των Βαλκανικών Πολέμων μεταμορφωμένη σε βάζο – δεν υπήρχε μπόνγκο).

Βγήκε σχετικά καλό. Δύο μέρες μετά πήγαμε σε στούντιο και το ηχογραφήσαμε.

Σε πρώτη παγκόσμια μετάδοση λοιπόν, για τους φίλους εδώ, το κομμάτι Meridiana. Ονομάστηκε έτσι από τους δύο δημιουργούς του, προς τιμήν της περιοχής που τους έδενε.

Κιθάρα Yannis H, μπόνγκο Nuno G. Το συνθεσάιζερ (στην αρχή ακούγεται νερό που τρέχει) είναι ευγενική προσφορά του ηχολήπτη.

Το κομμάτι ακούγεται στην αμερικανική ταινία μικρού μήκους Love Words (τραγούδι των αρχικών τίτλων). Για να μην εντυπωσιάζεστε άδικα, η σκηνοθέτης είναι φίλη μου.

Μπορείτε να το 'κατεβάσετε' σαν mp3 εδώ ή...

να το ακούσετε online: