Βλάκες με θράσος
Κοιτάζω τις ειδήσεις τελευταία και αναρωτιέμαι. Όλοι καταφέρονται εναντίον των καθηγητών που απέβαλαν, μαζί με τους κατηγορούμενους μαθητές για βιασμό, και τη μαθήτρια που τους κατηγόρησε.
Σκέφτομαι: αποβάλεις ένα μαθητή επειδή άναψε τσιγάρο στην τάξη, επειδή έβρισε έναν καθηγητή, επειδή χτύπησε σοβαρά και μπροστά σε όλους κάποιο συμμαθητή του. Δεν τον αποβάλεις για βιασμό! Δηλαδή, αν αποδειχτεί πως είναι ένοχοι και φάνε 3 χρόνια αναμορφωτήριο και 15 χρόνια φυλακή, η αποβολή τους θα σημαίνει κάτι;
Το κυριότερο όμως είναι πως ο βιασμός είναι ποινικό αδίκημα, δεν είναι φτύσιμο, βρίσιμο, μάλωμα. Είναι σοβαρό έγκλημα, για το οποίο γίνεται ανάκριση, ακολουθεί δικογραφία και επίκειται δίκη. Οι καθηγητές, ό,τι απόφαση και να έβγαζαν, θα προκαταλάμβαναν τη δικαιοσύνη. Είτε θα απέβαλαν μόνο τους μαθητές (οπότε θα τους θεωρούσαν ένοχους – τι έγινε το τεκμήριο της αθωότητας;) ή, όπως τελικά έκαναν, τους απέβαλαν όλους, δεχόμενοι τους ισχυρισμούς των κατηγορούμενων ότι υπήρχε συναίνεση.
Τι δουλειά είχαν οι καθηγητές να κάνουν συνεδρίαση; Με ποια λογική την έστησαν; Τι πήγαν να πετύχουν; Το ότι συνεδρίασαν είναι το γελοίο (και εγκληματικό), όχι η απόφαση. Και αντίθετη απόφαση να έβγαζαν, πάλι κάποιοι θα είχαν απόλυτο δίκιο να φωνάζουν. Και κανείς δεν τους λέει (τουλάχιστον δεν άκουσα) ότι εκεί είναι το λάθος τους…
Έλλειψη κρίσης λοιπόν πρώτα, όχι ρατσισμός. Ακόμα και αν, όπως λέγεται, το έκαναν για να προστατέψουν συναδέλφους ή συμπατριώτες τους, πάλι το έκαναν με παντελή έλλειψη κρίσης. Και αυτό μπορεί να είναι χειρότερο: γιατί, για να καταλάβεις οτιδήποτε πάνω σου, συμπεριλαμβανομένου και του ρατσισμού ή της κακώς εννοούμενης συναδελφικότητας, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα κρίση. Αυτοί απέδειξαν απλώς πως είναι βλάκες με θράσος.
7 σχόλια:
Τώρα δεν μπορώ να πω ότι, επί της ουσίας, έχεις άδικο...
Εγώ θα πρόσθετα στο σχόλιο της CD πως αυτό το post ήταν η ΟΥΣΙΑ της όλης υπόθεσης με τη συνεδρίαση και την απόφαση του συλλόγου.
Την κοπέλα πάλι, γιατί την απέβαλλαν;
(ξέρω, ρωτώ σε λάθος τόπο, λάθος άνθρωπο... μα είνα ΟΛΑ ΛΑΘΟΣ σε αυτή την υπόθεση).
Επί της θεωρίας συμφωνώ απόλυτα αλλά επι της ουσίας οι μάγκες έδωσαν απολογία και έμειναν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Άρα την επόμενη μέρα θα έπρεπε να πάνε σχολείο μαζί με την παθούσα! Ίσως αυτος να είναι ο πραγματικός λόγος της αποβολής...
An-Lu, το ότι έγινε ερωτική πράξη στο σχολείο δεν το αρνείται καμιά πλευρά. Το ερώτημα είναι αν επρόκειτο για αποτέλεσμα βιασμού ή συναίνεσης. Αποβάλλοντας όλους ανεξαρτήτως τους εμπλεκόμενους, το σχολείο δηλώνει προκαταβολικά ότι δεν υπήρξε βιασμός (η αποβολή δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στη γενική αρχή, ότι απαγορεύεται να κάνεις έρωτα στις σχολικές τουαλέτες).
Αλλά όπως λες, ΟΛΑ είναι λάθος σ’ αυτήν την υπόθεση. Αποβάλουν συνολικά 5 άτομα (4 άντρες και μια γυναίκα) ενώ ουδέποτε τέθηκε θέμα οργίου ή ομαδικού βιασμού: στην ερωτική πράξη συμμετείχαν μόνο δύο. Πάει να πει, οι καθηγητές δέχθηκαν ότι κάποιοι απλώς παραβρίσκονταν, χάζευαν και βιντεοσκοπούσαν. Εξαιρετική εικόνα… Πάνω στο τελευταίο προκύπτει άλλο ένα τεράστιο θέμα - ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (αναιρεί όσα γράφω στο post) από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ λέει:
«Δεν θέλουμε να αποδεχθούμε το τι έγινε γιατί πάντα έχουμε (…) το ψευτοδίλημμα, ότι πρέπει να αποφανθεί η Δικαιοσύνη.
Είναι δύσκολο να χωρέσει ο κοινός νους το γεγονός ότι τρεις συμμαθήτριες του θύματος όχι μόνο παρακολουθούσαν τα όσα έγιναν, αλλά βιντεοσκοπούσαν κιόλας...
Προσωπικά δεν μπορώ να πιστέψω ότι μια κοπέλα μέσα σε μια τουαλέτα βιώνει σεξουαλική ικανοποίηση με τους τέσσερις που την κρατούν από τα πόδια και από τα χέρια.»
Ακροβατούμε πλέον μεταξύ συζήτησης και ηδονοβλεψίας (όπως στην περίπτωση του Κορκολή). Εν πάση περιπτώσει: είναι άσχετο τι «μπορώ να πιστέψω προσωπικά» (όπως η αρθογράφος) και τι όχι. Τα θέματα του σεξ παραείναι προσωπικά για να βγάζουμε συμπεράσματα με βάση τις δικές μας αποφάνσεις και γούστα. Μέσα στην κρεβατοκάμαρα ο κάθε ενήλικος κάνει συναινετικά ό,τι του αρέσει. Ίσως κάποια κυρία «προσωπικά» δεν μπορεί να πιστέψει ότι μια κοπέλα βιώνει ικανοποίηση με το πρωκτικό σεξ - αλλά είναι προσωπικό της ζήτημα. Δεν το επιβάλει σαν γενική αρχή, ούτε πρέπει να ξέρει κανένας τα γούστα της. Κι αυτό το τελευταίο, είναι και το πιο σημαντικό.
Είναι επιτακτικό να μην μιλάμε με τέτοιες εικόνες, γιατί στραγγίζουμε όποια αξιοπρέπεια έμεινε στη γυναίκα. Ακόμα και αν έχουμε καλή διάθεση - όπως σίγουρα έχει η αρθογράφος – την εξευτελίζουμε περισσότερο.
Όλοι ξέρουμε πως στην ελληνική κοινωνία, ο άντρας τελικά είναι αυτός που γαμάει και η γυναίκα αυτή που γαμιέται. Ότι πολλοί θα δεχτούν ενδόμυχα ότι η κοπέλα «τα ήθελε», έχουν έναν ορισμό της ‘πουτάνας’ στο μυαλό τους και την προβάλλουν όπου βρουν. Γι’ αυτό και όσο περισσότερες οι γαργαλιστικές και ‘βρώμικες’ λεπτομέρειες, τόσο μεγαλύτερος ο δημόσιος εξευτελισμός της γυναίκας - όχι των αντρών. Αυτή τα λούστηκε, οι άλλοι την έλουσαν. Σε μια πατριαρχική κοινωνία, ιδίως όπως αυτή του κοριτσιού, υπάρχει διαφορά - λυπηρή μεν αλλά αληθινή.
Ο βιασμός είναι ένα σοβαρότατο έγκλημα - όπως σε ένα φόνο δεν χρειάζεται να μάθω σε τι θέση ήταν τα άντερα του θύματος, έτσι και σε ένα βιασμό δεν χρειάζεται να μάθω στάσεις και περιγραφές. Πρόκειται για στοιχεία της έρευνας. Δημοσιοποιώντας τα, αναπαράγουμε – έστω εικονικά, στο μυαλό μας – μια προσωπική κατάσταση που δεν πρέπει να ξέρουμε. Για το νομικό θα αποφασίσει η δικαιοσύνη – για τα υπόλοιπα δεν μας πέφτει λόγος. Στοιχειώδης σεβασμός της προσωπικότητας, απαγορεύει δημοσιοποίηση τέτοιων στιγμών. Η ίδια η συζήτηση για το τι πιθανόν να άρεσε και τι όχι, είναι από μόνη της βιασμός.
Όλοι πάντως από τους καθηγητές έως τον πρόεδρο της δημοκρατίας έσπευσαν να πάρουν θέση, πριν ξεκαθαρίσει δικαστικά η υπόθεση.
Το τεκμήριο της αθωότητας για το δράστη πρέπει να ισχύει, μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του, ακόμα κι αν το θύμα συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όλα τα χαρακτηριστικά των ευπαθών κοινωνικών ομάδων (γυναίκα, ανήλικη, αλλοδαπή, φτωχή). Αλλιώς έχουμε ρατσισμό από την ανάποδη.
Όλοι πάντως από τους καθηγητές έως τον πρόεδρο της δημοκρατίας έσπευσαν να πάρουν θέση, πριν ξεκαθαρίσει δικαστικά η υπόθεση.
Το τεκμήριο της αθωότητας για το δράστη πρέπει να ισχύει, μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του, ακόμα κι αν το θύμα συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όλα τα χαρακτηριστικά των ευπαθών κοινωνικών ομάδων (γυναίκα, ανήλικη, αλλοδαπή, φτωχή). Αλλιώς έχουμε ρατσισμό από την ανάποδη.
Δημοσίευση σχολίου