Φεβρουαρίου 03, 2007

Βιτρίνα με CD ονείρων

TRACK #1 Σήμερα τα έφτιαξα με ένα πρώην κορίτσι μου που ήταν κάποια άλλη. Έμενα σε ένα café παριζιάνικου στιλ, με σκούρες μονοκόμματες καρέκλες καφενείου. Δίπλα στην ξυλόσομπα στο κέντρο είχα το κρεβάτι μου. Εκεί την πήρα αγκαλιά, με φίλησε πρώτη, κάναμε έρωτα. Ήμουν σπουδαστής και δούλευα σε δισκάδικο. Καθώς απομακρυνόμουν να πάω στη δουλειά, η σκηνή που άφηνα πίσω μου γινόταν μικρότερη και τετράγωνη, ώσπου μεταμορφωνόταν σε εξώφυλλο CD σε μια βιτρίνα. ‘Το Φτιάξιμο’. Στην ενημερωτική ετικέτα από κάτω, λέξεις-κλειδιά: θα σε δω το απόγευμα, φιλί, επιτέλους.

TRACK #2 Στη βιτρίνα διαλέγω ένα CD με εξώφυλλο ένα παλιό εργοστασιακό κτίριο. Το πανεπιστήμιό μου. Συνδυασμός παλιού επαναλαμβανόμενου ονείρου ότι δεν έχω απολυτήριο Λυκείου (χρωστάω κάποιο μάθημα) και πραγματικότητας (όταν ήταν πράγματι κορίτσι μου, με άφησε επειδή η διπλωματική μου τραβούσε πολύ). Τώρα χρωστούσα ένα βασικό μάθημα που θα μου έπαιρνε καιρό – και ο καθηγητής απαιτητικός. ‘Πίσω στις τάξεις’ λέω καθώς απομακρύνομαι από το κτίριο. Τίτλος του νέου CD ‘Double Dream’. Λέξεις κλειδιά: Λύκειο, Attila Building, γαμώτο.

TRACK #3 Ο καιρός ήταν απίστευτα άσχημος – λες κι οι τυφώνες Κύριλλος και Μεθόδιος μαζί λυσσομανούσαν στην πόλη. Όλα τα πράγματα στο μπαλκόνι της μητέρας μου είχαν στριμωχτεί σε λίγα εκατοστά από τον αέρα. Την άφησα με συγγενείς. Ήθελα να φτάσω ξανά στο ‘Φτιάξιμο’. Δύσκολο. Μέσα στον τυφώνα και με κάποια παιδιά που μου έδωσαν να προσέχω, τριγυρνούσα ψάχνωντας σε τόπους που έδειχναν γνωστοί. Με τα πολλά βρήκα το café μου. Ένα από τα παιδιά όρμηξε πριν προλάβω. Φοβόμουν μην την πετύχει γυμνή. Αποδείχτηκε ο μικρός αδελφός της. Το κορίτσι ήταν ξαπλωμένο όπως το άφησα, με τον πατέρα της σε μια από τις ξύλινες καρέκλες δίπλα της. Όλοι μαζί μου έκαναν δώρα ‘για το καλό’ – μα μόλις τα φτιάξαμε! Πειράχτηκα αλλά δεν μίλησα. Κοιτάζω το χέρι μου και το απομακρύνω αργά από τα μάτια μου: μια γυάλινη μινιατούρα από γοβάκι το νέο εξώφυλλο. CD ‘Το Δώρο’. Λέξεις-κλειδιά: γαλάζιο, δεν μίλησες, τι θέλουν;

TRACK #4 Η παρέα μου έρχεται στο δισκάδικο. Είναι σαν παράρτημα πολυκαταστήματος, ανοιχτό από παντού. Κάθονται εδώ κι εκεί, φάτσες από καρτ ποστάλ. Οι πιο πολλοί με καρφιά, πέτσινα, βαρύ μακιγιάζ και μαλλιά πανκ ή ατημέλητα. Κάτι δεν μου πάει καλά και στέκομαι μπροστά από τη βιτρίνα. Ψάχνω ‘Το Τελευταίο Μάθημα’. Κάποιος πήρε τη δουλειά μου ενώ βρισκόμουν στο γραφείο του καθηγητή. Καθώς έβγαινα σχηματίστηκε το εξώφυλλο από τον πίνακα πίσω από το γραφείο του. CD ‘Κοσμοναύτης’. Λέξεις-κλειδιά τα SOS θέματα.

BONUS TRACK Λίγο μετά τον τυφώνα, αφού έκανε για πρώτη φορά πρωκτικό σεξ και μετά με πήρε στο στόμα χωρίς να πλυθώ (τι ακριβώς ήθελε να δοκιμάσει;) περπατούσαμε έξω. Στο συννεφιασμένο νυχτερινό ουρανό φαινόταν ο χάρτης της Ευρώπης. Σαν ειδήμονας που δείχνει τους αστερισμούς, της έδειχνα τη Σκανδιναβία. Εξώφυλλο: ο ουράνιος χάρτης. CD: Takaisin Suomeen. Λέξεις κλειδιά: 10 χρόνια πριν, Tampere, πρωκτικό σεξ, πλύσιμο.

6 σχόλια:

Aphrodite είπε...

ΑΑΑ!

Ο οικοδεσπότης με τη Μούσα αγκαλιά! Τι έμπνευσις πρωί-πρωί!!!

Χμ, όσο για την ερώτηση, εεε... θες απάντηση? Θες, ε? Καλά. "To check out if it's true, that angels smell of lavender, inside & out!"

(σε κούφανα baby?)

Καλό Σ/Κ να έχουμε!

xenia είπε...

Μια γρήγορη, γλυκιά καλησπέρα...
Μου έλειψες/λείψατε και θα επανέλθω σύντομα να διαβάσω ό,τι έχασα και να σχολιάσω ό,τι μπορέσω...

Ξένια.

Yannis H είπε...

Άφρο, με βάση τα κριτήριά σου δεν συνάντησα καμιά ‘άγγελο’. Μπορεί απ’ έξω να μυρίζει λεβάντα (ή Σανέλ, ή το αγαπημένο μου, Πωλ Γκωτιέ), αλλά μέχρι εκεί. Οι άντρες είναι πιο συνεπείς σ’ αυτόν τον τομέα. Μέσα κι έξω αλμύρα. Το αλάτι της γης.

Ξένια, εξαιρετικά γλυκιά κι ευγενική – όπως πάντα :)

Αλεξία Ηλιάδου (synas) είπε...

Όλα είναι "άλλα"... Και πάμε γι' άλλα...

Yannis H είπε...

Synas: σιβυλλική...

xenia είπε...

Αγαπημένο όλων το TRACK #1...
[...]Σήμερα τα έφτιαξα με ένα πρώην κορίτσι μου που ήταν κάποια άλλη[...]

Είπες "δεν συνάντησα καμιά ‘άγγελο’"... μα, τότε τέτοιος (ενν.άγγελος) δεν φάνταζε; Σημασία δεν έχει ούτε το μετά ούτε το πριν, σημασία έχει το τώρα (όσο χιλιοειπωμένο κι αν είναι). Γιατί η ζωή είναι φυγή. Και τα πάντα ανήκουν στον άλλον ή στην λήθη. Τίποτα σε μας τελικά, παρά μόνο εκείνη την στιγμή που τα ζούμε... Έτσι και το τρακ νο1... Λίγο στην λήθη, λίγο σε εκείνη τώρα. Πολύ σε σένα τότε... Αυτό προσπάθησε να θυμάσαι. Αυτά (τα τρακς) προσπαθώ να θυμάμαι κι εγώ...

Καλό βράδυ,
Ξένια.