- Πώς αυτοκτόνησε η τελευταία Πόντια πουτάνα;
- Έμαθε πως οι άλλες πληρώνονται.
Κάπως έτσι είναι οι Νεοέλληνες. Πουλάνε την αξιοπρέπειά τους, τη δημοκρατία τους, τον πολιτισμό τους, χωρίς αντίτιμο. Γιατί, άντε, το να πουληθείς σε έναν πολιτικό, μπορεί να σου επιτρέψει, όχι ν’ αφήσεις την πουτανιά, αλλά να γίνεις μεγαλοτσατσά: σε καμιά Εφορία, Πολεοδομία, γενικά στο Δημόσιο.
Αλλά να πουλάς τον πολιτισμό σου; Το ανθρώπινο δικαίωμα στην αξιοπρέπεια, στην ιδιωτική ζωή; Τι κερδίζεις όταν ανέχεσαι μπροστά στα μάτια σου να υποβαθμίζουν μια συζήτηση σε κραυγές, βρισιές και «σκάσε εσύ να μιλήσω εγώ»; Όταν βλέπεις συμπολίτες σου να ξεφτιλίζονται δημόσια μέχρι να χτυπήσουν πάτο; Δεν θα γυρίσουν αυτά μπούμερανγκ; Και έστω πως δεν σκέφτεσαι ότι σε αφορά η ποιότητα του χώρου που ζεις - δεν σκέφτεσαι ότι μπορεί κάποια στιγμή να αφορούν προσωπικά εσένα; Μια τέτοια ώρα ήρθε, με τις κάμερες σε δημόσιους χώρους. Η προστασία της ιδιωτικής ζωής, μας αφορά όλους. Έφτιαξα μια (πρόχειρη) λίστα για το πόσο επιδερμικά ή αλόγιστα αντιμετωπίσαμε τα πρώτα σημάδια έλλειψής της (και επειδή πολλά από αυτά παγιώθηκαν, τα αντιμετωπίζουμε ακόμα).
Δεν μπορούμε να μιλάμε τόσο σοβαρά τώρα για την προστασία της ιδιωτικής ζωής...
Επειδή όταν μιλούσαμε για τις κασέτες του Κορκολή που έπαιξε ο Τριανταφυλλόπουλος βρέθηκαν τόσοι να τον υποστηρίξουν. Και του επετράπη τότε, από κανάλια και εισαγγελείς, να συνεχίσει μετά Βαίων και κλάδων την εκπομπή του.
Επειδή η κρυφή κάμερα θεωρείται πλέον θεσμικό δικαίωμα των καναλιών - στη φανερή κάμερα στην Ερμού θα κολλήσουμε; Σήμερα πιο σπάνια θα δεις ενημερωτική εκπομπή χωρίς κρυφή κάμερα: είναι δείγμα δημοκρατίας κι ελευθερίας της έκφρασης.
Επειδή κανείς δεν αγανακτεί, ούτε κινείται το ΕΡΣ όταν κάθε καλοκαίρι στις ειδήσεις (αλλά και κάθε φορά που αναφέρονται θέματα όπως διακοπές, παραλίες, τουρισμός, κτλ.) το οπτικό υλικό αποτελείται από ζουμαρίσματα σε κώλους και βυζιά συμπολιτών μας. Οι γυναίκες στην παραλία (θα το προσέξατε) γυρίζουν το πρόσωπο ενώ τα μάτια μας πλησιάζουν (δίκην ελευθερίας του Τύπου) στα οπίσθιά τους.
Επειδή όταν μαθητές βιντεοσκοπήσανε τη συμμαθήτριά τους που βιαζότανε, το θέμα ήτανε τα κινητά στα σχολεία. Ερώτηση: εάν κάποιος σκότωνε με όπλο συμμαθητή του, το θέμα θα ήτανε τα όπλα στα σχολεία; (Πρόπερσι στον Καναδά, κάποιος ζούμαρε στο μπούτι μιας κοπέλας σε ένα μπαρ. Τον αντιλήφθηκε ο φίλος της, του έσπασε το κινητό και έγινε πρώτο θέμα στις ειδήσεις.)
Επειδή το ‘κάπου πήγα κάποιον είδα κάτι μου ‘πε να σας πω’ έγινε μοντέλο ενημέρωσης. Δεν ακούμε να μιλάνε πλέον για πολιτική αλλά (σαν μπανιστιρτζήδες) για παραπολιτική.
Επειδή ανεχόμαστε τον κάθε ηλίθιο «δημοσιογράφο» να βρίζει τη δημοκρατία μας prime time και να μην κουνιέται φύλλο – ούτε τον καταποντίζουμε στα νούμερα τηλεθέασης.
Επειδή ανεχόμαστε την κάθε παρουσιάστρια του κώλου να ξεφτιλίζει στο γυαλί άτομα μειωμένης νοημοσύνης και κάθε αναξιοπαθούντα με ζωντανό κοινό τα ΚΑΠΗ της τάδε περιοχής (σε πολιτιστική εκδρομή;) και δεν επεμβαίνει κανένας, ούτε εμείς τη σουτέρνουμε στα νούμερα. Αντίθετα, τέτοιες εκπομπές πολλαπλασιάζονται.
Επειδή σαν πουτάνες του κάθε πολιτικού, αφεντικού και κόμματος βλέπουμε τα πάντα από το επίπεδό μας – πρώτα απ’ όλα, την «κοινή» λογική.
....«Δεν δικαιούμαστε δια να ομιλούμε για τις κάμερες σε δημόσιους χώρους» θα μας έλεγε κάποιος από τα παλιά.
Στον νταβατζή μας, για να του τα ακουμπήσουμε - όχι για να μας δώσει κάτι. Είπαμε, είμαστε και Πόντιες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
16 σχόλια:
έχω κι αλλα επειδή...:) τεσπα...συμφωνω μαζι σου...
και πιο πολυ με εξοργιζει η κατα περιπτωση αγανακτηση...που αναφερεις κι εσυ
Απάντηση στο σχόλιο σου στο Φιλλανδό:
Προφανώς δεν έγινα καταννοητός, καθότι γνωρίζω ποιος είναι "υπεύθυνος" για τα θέματα παιδείας στην Ελλάδα. Απλώς ανέφερα τα δείγματα σε παρεμφερές υπουργείο που έχει δώσει ο συγκεκριμμένος πολιτικός...
Υποψιάζομαι ό,τι έγραψα πριν απο λιγο το "ρούφηξε" ο νέος μπλογκερ.
Σχετικά με τη πόλη μας που αναφέρθηκες στο μπλογκ του γάτου, μου θύμισες, ιστορίες ατέλειωτες που μου διηγόταν ο πατέρας μου όταν ήμουν κοριτσάκι, ξεκινώντας απο την εποχή της Τουρκοκρατίας ακόμη και μέχρι το 40, αναφορά στην πολυπολιτισμικότητα της Θεσσαλονίκης, Για να μη σε μπερδέψω ο πατέρας μου ήταν γεννημένος το 1901 και "εφυγε" το 1999. Πιτσιρίκος ήταν πριν το ΄12 αλλά θυμόταν με λεπτομέρειες τις γειτονιές των Τούρκων, των Εβραίων των Αρμενίων. Την ορχήστρα που έπαιζε στο Λευκό Πύργο, αποτελούμενη απο διάφορους μουσικούς όχι μόνο Ελληνες και άλλα πολλά.
Αν είχα την υπομονή να τον ακούω τότε που μου τα διηγόταν ή τα έγραφα, τώρα πιθανόν να είχα σημαντικά γεγονότα της ζωής της πόλης μας καταγεγραμμένα, οπότε ζωντανά. Αλλά εγώ είχα το μυαλό μου στο "δρόμο" για παιχνίδι, φυσικό για την ηλικία μου τότε.
Με συγχωρείς για την κατάχρηση του χώρου.
Οσο για το δικό σου post όσες φορές κι αν φωνάξεις, απευθύνεσαι σε "ολίγους" φοβούμαι. Οι κάμερες, δεν βαριέσαι για μας είναι???
Εμας μας ενδιαφέρουν οι μεσημεριανές εκπομπές, ο Τριανταφυλλο, και άλλοι ομοειδείς και από κει και πέρα νάμαστε καλά και να τα κονομάμε...ΔΥΣΤΥΧΩΣ!
Mainmenu, κάποιες φορές σκέφτομαι...να κατεβώ να σπρώξω; :)
Αλλά σήμερα, έτσι, δίκην αρχείου (συμβαίνουν τόσα που τα ξεχνάμε) θα πω άλλα δύο "επειδή". Χθεσινοσημερινά.
1ο: Επειδή ο Σιούφας έβγαλε ένα νόμο το 90 (για το πλαφόν στο εφάπαξ του Δημοσίου), ένα νόμο που όχι μόνο διατήρησαν αλλά υπερασπίστηκαν... όλες οι κυβερνήσεις στα δικαστήρια, και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μέχρι χθες που κηρύχτηκε αντισυνταγματικός.
Και δεν βγαίνει γαμώτο ο Σιούφας να πει κάτι; Μένει στη θέση του; Δηλαδή τι στο διάολο είναι αυτό το κράτος, να σου βάζει πρόστιμο αν περάσεις με κόκκινο και να βγάζει το ίδιο αντισυνταγματικές αποφάσεις, και όταν αυτές ακυρώνονται ούτε γάτα ούτε ζημιά; Το αντίθετο, να παραμένει ο άλλος στην υπουργική του καρέκλα! Το χειρότερο, κανείς να μη θέτει θέμα ευθιξίας, υπευθυνότητας, ακόμα κι ελεγξιμότητας των ικανοτήτων του. Κάτι να πάρει η ευχή.
Το 2ο είναι του Βουλγαράκη, θα τα ξέρετε. Ποιό είναι το ζώο που μετέχει σε μια κυβέρνηση που το πρωί μετέχει σε κυβέρνηση που δίνει άδεια εξαγωγής αντικειμένων από το Τατόι, το μεσημέρι υπερασπίζεται τη νομιμότητα της πράξης, το απόγευμα στέλνει εξώδικο αναρωτούμενος για τη νομιμότητα και το βραδάκι την παίρνει πίσω;
Ε, άι σιχτίρ.
Τουλάχιστον οι άλλες πληρώνονται.
Στέφανε puhutaan siella – δηλ. θα τα λέμε εκεί, να μην διασπαζόμαστε.
Mtryfo, χρειάζεται ενδελεχείς απάντηση – ίσως αύριο... Συμπάθα με :)
Όχι μόνο "Πόντιες" αλλά και πολλά άλλα υποτιμητικά είμαστε. Εν τέλει, έχουμε την πολιτική και την τηλεόραση που μας αξίζουν...
Amfivallo an tha ta leme ekei pleon.
Den ton xero prosopika, alla to teleutaio tou post, mpazei poly apo pantou... Opote, frontisa na matho diafora kai leo na min asholoumai pleon.
Edo tha sholiazo ta dika sou. (syggnomi gia tin paremvasi...)
Αγαπητή Mtryfo, χάρηκα που το είδες έτσι – και έχεις βιώσει τέτοιες αναμνήσεις. Παράλληλα με το ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ, του Mazower που αναφέρω και στο blog του ΝΔ, νομίζω ότι θα σου άρεσε ένα βιβλίο με τίτλο ‘Η Μπλε Βυσσινιά Ξεράθηκε’ ή ‘Ξεράθηκε η Μπλε Βυσσινιά’, θα σε γελάσω, όπως και για το συγγραφέα. Μιλάει για τα παλιά χρόνια της γειτονιάς μου (ανατολική Θεσσαλονίκη, Ντεπώ) και ο συγγραφέας πρέπει να είχε την ηλικία του πατέρα σου. απ΄θστευτες πληροφορίες - για παράδειγμα, σκέψου, τόσα και τόσα μέρη χτίστηκαν: πώς κι έμεινε ο Γαλαξίας στη Δελφών γήπεδο μπάσκετ; Ανήκει λοιπόν στη περιοχή όπου έμεναν οι Εβραίοι, και φαίνεται πως όταν έμεινε άδεια ήταν τόσο μεγάλη - δεν μπορούσαν να τη χτίσουν όλη.
Εγώ λάτρεψα αυτό το βιβλίο, με τη γοητεία του προσωπικού βέβαια – να σκεφτείς ότι είχε μέσα του το όνομα από τον μπακάλη που πρόλαβα μικρός! Είναι η ανθρώπινη πλευρά της πόλης που χάθηκε – η ιστορική, που συνιστώ πολύ περισσότερο ασφαλώς, είναι του Mazower. Ένα βιβλίο-θησαυρός.
Αλλά επειδή και η ανθρώπινη μνήμη παίζει ρόλο, να σου πω ότι τη ‘Βυσσινιά’, αν δεν τη βρεις κάπου, μπορείς να τη δανειστείς από το Βαφοπούλειο (από εκεί τη δανείστηκε η αδελφή μου και την έμαθα κι εγώ). Τώρα, αν είσαι από τη δυτική πλευρά της πόλης, κυκλοφορεί ένα παραπλήσιο βιβλίο – δεν θυμάμαι τίτλο και συγγραφέα, αλλά επειδή το είχα πάρει δώρο σε μια φίλη, μπορώ να το βρω. Πες μου.
An-Lu, ναι. Σήμερα είδα να διαφημίζουν κι ένα νέο τηλεπαιχνίδι (στο MEGA νομίζω) το “Do you think you can dance?”
Κι ενώ πριν είχαμε ψώνια που νόμισαν ότι μπορούν να γίνουν τραγουδιστές και γίνονταν πανελληνίως ρεζίλι, τώρα θα έχουμε και παχύσαρκους (αυτούς έδειχνε το τρέιλερ) με τον αφαλό έξω να προσπαθούν να χορέψουν σέξι. Και να κλαίνε επειδή δεν αναγνωρίζεται το ταλέντο τους, μπροστά από «κριτές» που έχουν πεθάνει στο γέλιο.
Καλή μας διασκέδαση.
(Να πάρει, πρώτος απ’ όλους θα πω ότι ένας λαός δεν χρειάζεται να προστατευθεί από τον εαυτό του. Αυτή είναι η αρχή κάθε φασιστικής νοοτροπίας: δεν μπορείς εσύ ν’ αποφασίσεις για τον εαυτό σου, είσαι μικρός, παιδί, δεν ξέρεις, άσε να πάρω εγώ τις αποφάσεις για το τι είναι καλό και τι όχι για σένα. Θα σε προστατέψω. Η φιγούρα του ‘πατερούλη’ – πάει να πει, του δικτάτορα.
Αλλά οι φιγούρες των υπέρβαρων και παχύσαρκων που πάνε (σοβαρά) να γίνουν αστέρια του χορού... Αυτοί όντως δεν μπορούν να προστατέψουν τον εαυτό τους. Και πρέπει να προστατευτούν. Μεγάλο θέμα, αφορά μάλλον την παιδεία, τον κοινωνικό ιστό (παραδοσιακή η Ελλάδα; Νάχαμε να λέγαμε!). Όταν ήμουν στο εξωτερικό, άκουγα ά-φω-νος τις ειδήσεις, ότι παιδιά ξημερώματα πήγαιναν στο Σύνταγμα και έκαναν διαδήλωση κατά του Παπαθεμελή επειδή είχε διατάξει να ισχύει ο νόμος και να κλείνουν τα μπαράκια στις τρεις το βράδυ. Μια κοινωνία που φέρεται έτσι, είναι μια άρρωστη κοινωνία. Και όσο και αν ακούγομαι παραδοσιακός, νομίζω ότι είναι και θέμα χρόνου που περνά το παιδί με τους δικούς του, μέσα στο σπίτι. Όταν τρέχει από το σχολείο στο φροντιστήριο και μετά στα μαγαζιά, να πάρει, τι παραστάσεις οικογένειας θα έχει; Πού είναι ο οικογενειακός ιστός; Και να το πάρουμε ανάποδα: τι παραστάσεις παίρνει από τη νύχτα, ή τους συνομηλίκους του; Γιατί η ζωή του έξω από το σπίτι, είναι όλη του η ζωή.
Ελπίζω να έχω τον καιρό (αρχίζει σλάλομ εργασίας) να το βάλω ως θέμα. Είναι πολύ μεγάλο. Αλλά κι εδώ, όσοι περνάνε και διαβάζουν τα σχόλια, καλοδεχούμενες οι παρατηρήσεις.)
Έκλεισα την παρένθεση, ήταν πιο μεγάλη κι από την απάντηση :)
Στέφανε Νάσο, με στεναχώρησε το μήνυμά σου. Εγώ τον συμπαθώ πολύ τον Ovi – αλλά αυτό είναι κάτι προσωπικό μου. Και αυτό ακριβώς είναι το ζήτημα (δεν θα άλλαζε εάν τον αντιπαθούσα). Το αν δεν συμπαθείς κάποιον, ή εάν «βρήκες κάτι», είναι προσωπικό σου ζήτημα. Εμένα δεν με αφορά η προσωπική ζωή κανενός. Εδώ μέσα μιλάμε και (για να συνεχίσω το προηγούμενο σχόλιο) δεν χρειάζομαι την προστασία κάποιου – ούτε τις ‘πληροφορίες’ του. Τώρα, εάν εσένα σε νοιάζει το ζήτημα, άνοιξέ το στο δικό σου μπλογκ όπου μπορείς να πεις τα πάντα από την καρδιά σου, να κάνεις συζήτηση, να μιλήσεις σε άτομα που νοιάζονται για τέτοια θέματα. Εάν δεν σε νοιάζει, μην ανοίγεις το θέμα. Αλλά να έρχεσαι εδώ, να πετάς κάτι του στιλ ‘ξέρω αλλά δεν λέω’, είναι, επιεικώς, πολύ άκομψο.
Θα το καταλάβαινα μια χαρά εάν δεν σχολίαζες πλέον εκεί, ή εάν έλεγες 'για δικούς μου λόγους θα απέχω'. Κάτι που να μη συνιστά υπονοούμενα.
Anteeksi, mutta en voi vastaa toisella tavalla ja en pida yhtaan semosia viestia.
kanena yponnooumeno den afisa kai zito syggnomi gia tin parexigisi!
Kanena diko mou logo den eho na apeho apo ti sizitisi, afou anefera oti den ton gnorizo prosopika.
Oute "xero alla de leo," exefrasa... outos í allos simasia den ehei mono ti leei kapoios alla kai pois to leei...
Alla, to post tou -epanalamvano- mpazei apo pantou, ki auto pou me enohlise, itan i katigoria -eukolws ki af'ipsilou- enos oloklirou laou...
Kai vevaia, de nomizo oti esy hreiazesai prostasia apo emena í opoiondipote allo. Dikaioma sou na sou aresei opoios sou aresei.
Zito kai pali syggnomi gia tin enohlisi.
Φίλε Στέφανε, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω μαζί σου. Λες (σε greeklish): “Kanena diko mou logo den eho na apeho apo ti sizitisi, afou anefera oti den ton gnorizo prosopika. ”
Οπότε, αν είναι να τα πούμε για κάποιο θέμα που τέθηκε εκεί, θα τα πούμε εκεί. Ή εάν τα πούμε εδώ, η συζήτηση θα τελειώνει στο ΕΔΩ.
Το δικό μου μπλογκ δεν είναι πεδίο επίλυσης προσωπικών διαφορών και χαίρομαι που γίνεται κατανοητό.
Αντε να δούμε αν θα καταφέρω αυτή τη φορά να σ ευχαριστήσω για τις πολύτιμες πληροφορίες σου σχετικά με τα βιβλία. Ο blogger τρελλάθηκε και με πετάει ή μου σβύνει τα σχόλια.Τέλος πάντων
Η περιοχή που μένουμε τα τελευταία χρόνια είναι στο ανατολικό άκρο της πόλης. Η γειτονιά των παιδικών μου χρόνων όμως είναι η περιοχή αναμεσα Φάληρο, Κωνσταντινουπόλεως, αρχαιολογικού μουσείου. Μια γειτονιά με πολλές εβραικές οικογένειες οι οποίες εξαφανίστηκαν στην διάρκεια της κατοχής. Αυτό που θυμάμαι (γιατι γεννήθηκα πολύ μετά το τέλος του πολέμου λολ) είναι μια οικογένεια που έφυγε στη δεκαετία του 50 αρχές, στην Αμερική κι έκλαιγα με μαύρο δάκρυ γιατί έχασα τη φιληνάδα μου και μια άλλη μου έμενε κοντά μας. Πως σώθηκαν αυτές οι οικογένειες δεν γνωρίζω, οι γείτονες λένε ότι κατάφεραν να κρυφτούν κι έτσι επέζησαν. Αλλοι καιροί, άλλα ήθη.
Σ ευχαριστώ και πάλι
Mtryfo, ρίξε μια ματιά κι εδώ, νομίζω θα σε ενδιαφέρει.
Τελικά το επόμενο post καμιά σχέση με σοβαρά – πήξαμε (ή τουλάχιστον έπηξα), ήθελα λίγο χαλάρουα. Ανδρικό μαγιώ χαλάρουα, να βγάλει τις τρίχες του προβληματισμού.
Τουτέστιν... διάλειμμα για διαφημίσεις!
συμφωνό σε ολα οσα λες και πίστευα κάποτε θα πιάσουμε πάτο και θα αντιδράση ο κόσμος αλλα δε το βλέπω...το χειρότερο σε αυτό είναι οτι τα νέα παιδιά γνωρίζουν μονο αυτη την πλεύρα,δεν έχουν την ευκαιρία να δούνε τι είναι ποιότιτα γιαυτό και μόνο δε βλέπω να αλλάζει κάτι.όσο για της κάμερες μόνο οταν την πάθουμε πρωσοπικά θα καταλάβουμε την απειλή.τέτιοι είμαστε καλά να πάθουμε!!!
Μαλλον αυτα συμβαινουν "Επειδη" καθεσε στον καναπε σου και τους παρακολουθεις.Κλειστο το γ....ο το κουτι και πετα το και πηγαινε στην πλατεια να παιξεις οπως εκανες μικρος,ισως οχι με ξυλινα σπαθια, αλλα να σε βλεπουν να εισαι εξω να κοιτας και να μιλας με περαστικους και γειτονες, επιτελους, στην "αγορα" του κοσμου.....
Δημοσίευση σχολίου